خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

دلم به رودی مانند شده
ای دریای آرزوهای من
بیا و سیرابم کن
از دریای مهر بیکرانت

بزرگترین نعمت خداوند "آرامش" است که با هیچ مبلغی قابل خریدن نیست.
اما می توان آن را آموخت …

میتوان زیبا زیست…
نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم،
نه چنان بی مفهوم که بمانیم میان بد و خوب!
لحظه ها میگذرند
گرم باشیم پر از فکر و امید…
عشق باشیم و سراسر خورشید…

با همه بی سر و سامانی ام
باز به دنبال پریشانی ام
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزانی ام
آمده ام با عطش سالها
تا تو کمی عشق بنوشانی ام
ماهی برگشته ز دریا شدم
تا که بگیری و بمیرانی ام
خوبترین حادثه میدانمت
خوبترین حادثه میدانی ام؟
حرف بزن! ابر مرا باز کن
دیر زمانی است که بارانی ام
حرف بزن، حرف بزن، سالهاست
تشنه یک صحبت طولانی ام
…….

من به این ثانیه ها دلشادم…..
به همین تنهایی…..
به همین بودن بی دغدغه رویایی. به همین لحظه که گم
می شوم و تو مرا می یابی……
به همین لاف زدن های قشنگ که پر از نور امید است دلم ….
آی غم ها کجایید که من می خندم. …..
ور نه یک ثانیه بی دغدغه ماندن سهل است…..
و محال است که یک لحظه ز یادم بروی…..
کاش میدانستم که چرا روز و شبم با تو گره خورده ولی ….
باز هم باک ندارم که دلت مال من است …..
کاش میدانستی که کسی هست در این سوی زمین ….
جنسش از سنگ ولی گر فراموش شود می میرد…

زندگـــی زیبـاســـت چشمـی بـاز کـن
گردشـــی در کوچــه باغ راز کن
هر که عشقش در تماشا نقش بست
عینک بد‌بینی خود را شکسـت
من مـیـــان جســـم‌ها جــان دیـــده‌ام
درد را افکنـــده درمـان دیـــده‌ام
دیــــده‌ام بــر شـــاخه‌ها احـســـاسـ‌ـها
می‌تپــد دل در شمیــــم یاسها
زنــدگــی موسـیـقـی گنـجشـکهاست
زندگی باغ تماشـــای خداســت
گـــر تـــو را نــور یـقیــــن پیــــــدا شود
می‌تواند زشــت هم زیبا شــود

ریـــشه ی تو، فـــــهم توست
یک سنگ به اندازه ای بالا می رود که نیرویی پشت آن باشد.
با تمام شدن نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است.
ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن!! که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها
سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند
و سربلند می شود.
اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک، ریـــشه داشته باشی،
از زیر خاک و سنگ، و از زیر عـــــادت و غـــــــریزه
و از زیر حـــــرف ها و هــــــــــوس ها سر بیرون می آوری
و افتخار می آفرینی.
ریـــشه ی تو، همان فـــــهم تو، عـــلاقه ی تو و انتــــخاب توست!

یک رابطه خوب زمانی ست که کسی
پذیرای گذشته
پشتیبان امروز
ومشوق فردایتان باشد
اصل دیگر شناخت تفاوتهاو احترام گذاشتن به آنهاو همچنین رعایت و احترام به آزادیهای فردی وبه غل وزنجیر نکشیدن وعدم ایجاد محدودیت در ارتباط ست که تفاهم راشکل میدهد
وقتی شما دررابطه با دیگران مهربان و خوب هستید بیشتر ازهمه به خودتان خوبی می كنید
یادتان باشد بهترین رابطه میان شما و همسرتان یا محبوبتان زمانی ست که میزان عشق و علاقه تان بهم بیش از میزان نیازتان به یکدیگر باشد
کوچک باشیدو عاشق..که عشق میداند آئین بزرگ کردنتان را

" " " دیروز تاریخ است ، فردا معما و امروز زندگی " " "
#############################
درست زمانی که از وضعیت زندگیت شکایت میکنی، مردمانی هم هستند که
برای داشتن زندگی مثل تو و بودن به جای تو حاضرند به هر کاری دست بزنند …

یادت باشدکه اگر:
دنیایت کوچک باشد همه چیز را بزرگ میبینی.
غمها هر کدام برایت دیواری میشوند که جلو تو
و خوشبختی ات را سد میکنند.
غصه ها همانند دیوها در افسانه ها میشوند و
تو را به وحشت می اندازند.
اما اگر دنیایت بزرگ باشد و با نگاهی زیبا به دنیا بنگری
تمام غمها و غصه ها برایت کوچک می شوند.
آنقدر کوچک وحقیر که با تبسم به آنها می نگری و
تو همیشه پیروزمیدانی
امیدوارم دنیاتون بزرگ و لبتون خندون باشه

زندگی میکنم برای رویاهایی که منتظر حقیقی شدن به دست من هستند
من فرصتی برای بودن ندارم …
پس ساکت نمی نشینم
میگذارم که همه بدانند که من با تواناییها و کاستی ها شاهکار زندگی خودم هستم
کافیست لحظات گذشته را رها کنم …
و برای ثانیه های آینده زندگی کنم
چون رویاهایم آنجاست …
ومن،
فقط یک بار فرصت زندگی کردن دارم

آرزو دارم فاصله نباشد میان تو و احساسهای خوبت
تو باشی و …
شادی باشد و …
یک دنیا سلامتی
امضای خدا پای تمام آرزوهایت

اولین قطره باران پاییزی را که بر گونه هایت حس کردی،
نسیم بخشایش را با تمام وجودت لمس خواهی کرد.
برای فرار از دلتنگی و دیدن بارش عشق الهی تا اولین باران صبر کن ؛
آنگاه حضور خدا را در قطره های باران احساس خواهی کرد و به آرامش خواهی رسید …

به دنیا نگاه کن:
رنج هست، مرگ هست، اندوه جدايي هست،
اما آرامش نيز هست، شادی هست، خدا هست…
زندگی، همچون رودی بزرگ، جاودانه روان است…
زندگی همچون رودی بزرگ كه به دريا می رود،
دامان خدا را می جويد ….
خورشيد هنوز طلوع ميكند…
فانوس ستارگان هنوز از سقف شب آويخته است…
بهار مدام می خرامد و دامن سبزش را بر زمين مي كشد…
امواج دريا، آواز می خوانند،
بر ميخيزند و خود را در آغوش ساحل گم ميكنند.
گل ها باز می شوند و جلوه می كنند و می روند .
نيستی نيست .
هستی هست…
پايان نيست.
راه هست…

به سیاهی نیندیش,
امیدوار باش به روزهای روشن فردا,
به آسمان آبی و به دریا بنگر,
هنوز گلدان احساست شاخه ی محبتی دارد.
اگرگل محبت خدا را در گلدان دلت آبیاری کنی
همیشه پر از عطر گل یاس و پر احساس و پر چلچله و شاد خواهی بود.

با زندگی ات چه می کنی ؟
هرگونه انرژی که در زندگی بدست آورده ای،
تنها برای ویران کردن خودت به کار می بری.
در زندگی فقط دو راه موجوداست:
اگر از انرژی که ذهن و بدن بدست آورده، برای ویرانگری استفاده کنی،
آنوقت این راه جهنم است.
اگر همین انرژی را خلاقانه استفاده کنی، این راه بهشت است.
خلاقیت بهشت است و ویرانگری جهنم.
اگر از انرژی خودت خلاقانه استفاده کنی، به بهشت نزدیک تر می شوی
و اگر از انرژی ات به شکل ویرانگر استفاده کنی، به سمت جهنم می روی،
معنای دیگری برای بهشت و جهنم وجود ندارد.

هیچ کس نمی تواند،
خوشبختی، عشق، آرامش و پاکی را بخرد.
چیزی که یک نفر بتواند آن را بخرد،واقعا مال او نیست.
در واقع بهترین چیزهای زندگی رایگانند و خریدنی نیستند.
ما فقط باید بخواهیم که آنها را بدست آوریم.

خالق من !
مرا وسیله ای در دستانت قرار بده تا حامل عشق و شادمانی برای دیگران باشم
و هرگاه به
آنها خدمتی کردم فراموش نکنم
که این دستان توست که به یاریشان شتافته …

آموخته‌ام که خود، معمار زندگی خویش، خالق شگفتی، و عامل تلخ کامی خویشتنم…
حال که خود، معمار زندگی خویشتنیم، شکست‌هایمان را گردن کسی نیندازیم.
فلسفه این است:
همان بدروی که کِشته‌ای.
پس‌ ای مهربانم…!
ناگفته پیداست…
چیزی را می‌یابیم که انتظارش را داریم، و چیزی را به دست می‌آوریم که تقاضا می‌کنیم.
تعجب نکنید: ارزش انسان در چیزی که به دست می‌آورد نیست، بلکه ارزش انسان در چیزی است که مشتاق آن است!

رسیدن آداب دارد.
وقتی رسیدی باید بمانی،
باید بسازی
باید مدام یادت باشد که چه قدر زجر کشیدی تا رسیدی
که آرزویت بوده برسی …
وقتی رسیدی باید حواست باشد
تمام نشوی!